post button

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

ΜΟΥΔΙΑΣΜΕΝΟΣ ΣΤΑ ΝΕΦΡΑ : ΕΠΙΣΟΔΕΙΟ 32



Τρίτη 69 Μαρτίου 3019

Αγαπητό μου ημερολόγιο, Σήμερα θα γράψω μία ακόμα ιστορία σαν όλες αυτές που λέω εδώ και 3019 χρόνια. Ναι.. Είμαι ο Χριστός!

Μία φορά στην κατασκήνωση ένας ξιφίας με δάγκωσε το ψαρεντούφεκο. Το είπα στον μπαμπά! Τον γάμησε το κέρατο. Όταν φύγαμε από την θάλασσα πήγαμε για μπάνιο. Όλα τα παιδάκια περίμεναν στη σειρά για να πάνε στις ντουζιέρες. Εγώ έκανα ένα θαύμα και έβγαλα ένα ατομικό σύστημα με υδρομασάζ και μια ποικιλία φρούτων με σαμπάνια! Μετά αφού περπάτησα πάνω στο νερό χωρίς καν να μουσκευθεί το σκαρπίνι πήγα για δείπνο με τους άλλους. Και τι δεν φάγαμε! 800Ε λογαριασμός. Εγώ πλήρωσα αλλά μετά δεν είχα λεφτά να πάρω λεωφορείο να γυρίσω στον παράδεισο. Έκανα οτοστόπ (γιατί σκέφτηκα να μην κάνω πάλι θαύμα και το ξεφτιλίσω) και σταμάτησε μια κόκκινη Ferrari... Ο οδηγός της ήταν ο Διάβολος. Μόλις μπήκα μέσα και τον είδα χέστηκα. 180 στην Εγνατία κοντέψαμε να σκοτωθούμε. Και πάνω στην ώρα έρχεται ο Γαβριήλ. Λέω -Μπες μέσα! Λέει -Δεν χωράν τα κωλοφτερά! Λέω -Βγάλτα και βάλτα στο πορτ μπαγκάζ. Λέει -Καλά λες ρε μαλάκα... δεν το είχα σκεφτεί! Μπαίνει και συνεχίζουμε το ταξίδι. Εκεί κοντά στα Μάλγαρα στα διόδια συνειδητοποιούμε ότι δεν είχαμε ψιλά. Βρίσκουμε την Παναγία. Μ' αυτά και μ' αυτά μαζευόμαστε 15 άτομα μες στο πούλμαν. Ναι.. νοικιάσαμε ένα από τον Απόστολο Παύλο που έχει αντιπροσωπία της Mazda. Ευτυχώς δηλαδή που ο ιδιοκτήτης της Shell είναι ο Ιωάννης ο πρόδρομος και είχαμε καύσιμα. Λίγο νερωμένη αλλά τι να τον κάνουμε, τον είχαμε μαθητή και αγαπητό νονό. Μας φέρνει κάθε χρόνο την λαμπάδα το Πάσχα. Άμα το παιδί είναι χαζό. Εγώ σταυρώνομαι και ο άλλος έρχεται με αυγά και λαμπάδες. Τι να τον πεις? Τέλος πάντων, εκεί που ταξιδεύαμε βολίδα για παράδεισο μας την πέφτουν οι μπάτσοι, κοντά στο πέταλο του Μαλιακού. Μας λένε -Συγνώμη... τρέχατε με υπερβολική ταχύτητα και απαντάει  ο Διάβολος -Και τι σας νοιάζει εσάς? Μήπως υπάρχει περίπτωση να πεθάνουμε? Και βάζουμε τα γέλια όλοι μέσα στο πούλμαν. Πάνω στα γέλια τσαφ μπροστά ο Χάρος. Για πού είσαι? Λάρισα λέει και μετά πάω κάτω να μεταφέρω με τη βάρκα  2 πεθαμένους. Α, λέω η θρησκεία μας δεν τα πιστεύει αυτά πάω στο Θεό να σε καταγγείλω. Και εγώ πάω στο Δία αναφορά τη γάμησες. Με το που φτάνει η Κυριακή μαθαίνουμε για την μάχη στο Pallet de Sport "Zeus vs God"... Της Πόπης έγινε. Τα παιδιά μέσα στο κυλικείο έδωσαν πάνω από 914 σάντουιτς. Είχαν πολύ μεγάλο τζίρο εκείνη τη μέρα. Να φανταστείτε από τις σοκοφρέτες και τα νερά έβγαλαν δυόμιση χιλιάρικα. Βαράει κεραυνό ο Δίας, μάγια ο Θεός τον αποκρούει. Βαράει Άγιο πνεύμα ο θεός σαν πύρινες γλώσσες τον πετάει ένα κάψιμο. Μένει αδ' εκέι! Διάλειμμα. Πουλομάζωξη η "ομάδα Δίας". Μαζεύονται ο προπονητής, ο ιατρός, ο έφορας και η Ήρα. Δεύτερος γύρος. Ο Δίας επιτήθεται. Πετάει την Ήρα και τον Ηρακλή. Πλακώνουν στις μπάτσες τον Θεό. Αμέσως φκιαν ένα Big Bang και τσ' στέλνει στον κάτω κόσμο επειδή πάνω περνάγαμε κάτι γυψοσανίδες και αλλάζαμε και το μπάνιο. Στο πάρτι γίναμε όλοι κομμάτια. Σε μιλάω για πολύ πιώμα. Ήπιαμε πάνω από είκοσι κιλά μεταλαβιά και φάγαμε τριάντα κιλά αντίδωρο. Έγινε μεγάλο νταβαντούρι. Την άλλη μέρα ξύπνησα κατά τις τρις το μεσημέρι. Είχα ένα κεφάλι καζάνι και μια γλώσσα σαν να είχα γλύψει καναπέ. Είχα απίστευτο hangover. Τώρα πρέπει να σε αφήσω αγαπητό μου ημερολόγιο γιατί ξεκινάει το Big Brother και μετά έχει και Νικολούλη. Ψάχνουν ένα  παππού από την Πάτρα που έχει Alzheimer. Πέθανε είπαν, εμείς τον περιμένουμε πάνω αλλά δεν λέει να φανεί. Και έτσι τηλεφωνήσαμε στην Αγγελική. Άντε πάω να πάρω ένα δισκοπότηρο νέκταρ από το καινούριο μαγαζί απέναντι απ΄το δημοτικό, και ένα ζευγάρι μπαταρίες για το mp3. Να ακούσω και τους καινούριους ψαλμούς που είναι στα charts. Γεια!

Special thanks to TBahtses